Veel programmeurs zijn naast lichtelijk autistisch ook lichtelijk anarchistisch. Informatie moet vrij zijn, code het liefst openbaar, er moet gehackt kunnen worden en alsjeblieft geen centrale autoriteit. Maar hoe om te gaan met dat anarchistische resultaat, het internet?
Deels komt de anarchistische grondhouding van programmeurs voort uit de academische wereld waaruit de IT voortkomt en waarin beeldbepalende technologieën als het internet groot zijn geworden (nadat het door de Amerikaanse defensie was opgezet). Voor de vooruitgang is dit zeer goed geweest, juist dankzij het nagenoeg niet aanwezig zijn van belemmeringen en de continue uitwisseling van ideeën kon het internet onbegrensd groeien tot wat het nu is.
Wat gecreëerd is in een anarchistisch milieu gedraagt zich echter ook anarchistisch en zo zitten we nu met een internet dat op zich wel redelijk veilig kán zijn, maar wel alleen wanneer je om kunt gaan …
Internet geeft je het gevoel dat je alles alleen kunt doen. Alles kunt weten. En het anders wel snel te weten kunt komen. En toch. Tijdens mijn opleiding zei een docent een keer tegen mij: als je het niet mondeling zonder hulpmiddelen weet te verwoorden dan beheers je het ook niet echt. Hoewel het een omdraaiing is van oorzaak en gevolg, lijkt er wel een kern van waarheid in te zitten. Internet daagt je dan ook weinig uit om daadwerkelijk eens jezelf te testen: weet je het wel écht?
Onlangs las ik het boek Moonwalking With Einstein (van Joshua Foer), in het Nederlands vertaald als Het Geheugenpaleis. Het gaat over onthouden, en hoe de kunst van het onthouden steeds m…
Groot nieuws afgelopen week. Apple introduceert de ‘iCloud’. Maar eigenlijk ook niets bijzonders. Het kon al. Behalve dan dat nu Apples ding ook gratis is, zodat het waarschijnlijk, mede dankzij de naadloze integratie in de producten van Apple en goed uitgewerkte gebruikerservaring, ook goed zal aanslaan. Gisteren tijdens Enschedees media festival #IAMMEDIA even weer gewezen op een andere trend die er aan komt door Yuri van Geest: DNA zal veel vaker gebruikt worden om ons, en onze doktoren, te voorzien van waarschijnlijk zinvolle informatie.
Verschillende zaken, zo’n centrale opslag voor je data en medische revoluties door het lezen en ook schrijven van DNA. Toch wordt er in beide gevallen over het algemeen gesproken over informatie opsturen/weggeven/uploaden. Terwijl we vroeger software downloaden om onze foto’s op onze eigen machines te bewerken of te categoriseren, is het nu gemakkelijker om de gegevens zelf te uploaden. Door het uploaden worden we ook gelijk voorzien van …
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .