Waarom gaan we donderdag naar Crossing Border? Drie redenen.

An article, posted more than 10 years ago filed in music, muziek, crossing border, literatuur, Phosphorescent, Villagers, GaBLé, singer songwriter, the villagers & festival.

Drie redenen om donderdag (morgen) naar Crossing Border in Enschede te gaan (voor muziekliefhebbers)

1. Phosphorescent

Maakte Matthew Houck eerder meer trage low-fi muziek met een snik, op z’n laatste CD Muchacho horen we meer electronische drums en synthesizers. Samen met de amerikaanse folky samenzang maakt dat een bijzonder mooie combinatie.

2. Villagers

Al vaker in de buurt geweest (in het beter geprogrammeerde podium van Twente, de metropool), maar nu dus ook in Enschede: The Villagers. Overtuigende muzikant die je echt wel aangrijpt, zeker live. Het laatste album knarst het ook nog even net wat meer waardoor zij die allergisch zijn voor het zien van een zoveelste singer songwriter met band ook een fijn concert kunnen beleven.

3. GaBLé (denk ik)

De derde keuze voor donderdag is wat lastig, door mijn gebrek aan kennis. Maar ik ga voor het wat experimentele / grappige GaBlé. Grappige muziek is altijd wat problematisch, maar bij Gablé geef ik ze na het proefluisteren het voordeel van de twijfel, vooral ook omdat meer dan gemiddeld het experiment wordt omarmt. Het alternatief voor de derde plek was Lucius.

En aangezien ik ook twijfel, Lucius (ook niet verkeerd…):

En verder

De derde keus was al lastig, dus ik ga me niet wagen aan verdere aanbevelingen (Villagers en Phosphorescent zijn voor mij in ieder geval moet-ik-ziens). Het voordeel van de Enschedese editie, in tegenstelling tot de Haagse editie, is dat je in geen tijd van de kleine zaal in Atak in de grote zaal van het Wilminktheater bent. Dus proeven kan goed. Zoals b.v. van Glen Hansward, een singer songwriter zoals je het verwacht, dus met kans op verveling na 3+ nummers, maar wie weet wordt het live dan wel weer erg mooi, soms moet je je overgeven aan eenvoud ;)

Minder enthousiast wordt ik van Mighty Oaks (zijn zelf iets te enthousiast (denk Mumfords & Sons)) en hetzelfde geldt voor Ocobar die samen met Nico Dijkshoorn zal optreden (al is dat dan weer meer in een funkier genre).

Zoals gezegd, het is allemaal lekker dicht in de buurt, snoepen kan en vrezen voor slechte muziek, dat hoef je écht niet (het mag tegenwoordig een klein wonder heten in Atak, vergeef me m’n sarcasme). En mocht de muziek je toch echt niet boeien, misschien doen de poëzie en literatuur je dat dan weer wel.

Morgen de drie tips voor de tweede dag, de vrijdag.

update: de tips voor vrijdag

Op de hoogte blijven?

Maandelijks maak ik een selectie artikelen en zorg ik voor wat extra context bij de meer technische stukken. Schrijf je hieronder in:

Mailfrequentie = 1x per maand. Je privacy wordt serieus genomen: de mailinglijst bestaat alleen op onze servers.