Zaterdagavond veranderde het publiek in Paradiso, Amsterdam, binnen enkele liedjes in een schuivende massa lichamen, van links naar rechts, gebogen naar de grond of hoog opspringend. Stagediven, crowdsurfen, het kwam allemaal voorbij.
Opmerkelijk was dat de muziek van Foals niet de soundtrack is die je bij dit gedrag verwacht.
- Ik dacht er steeds maar niet aan om dit stukje (NRC, 18 maart) te delen. Toen ik dit las werd ik namelijk blij: blijkbaar gaat het zo slecht dus nog niet als een ‘muziekkenner’ (Hester Carvalho, sja…) dit schrijft (foals is b.v. dit en dit). Ik vind het overigens vreemd waarom je dit zou schrijven: natuurlijk ga je toch van foals muziek los (zo gecompliceerd is het nu ook weer niet)!