Als ik door mijn CD collectie ga, een relikwie aan het worden, dan zie ik amper CD's waarin een vrouw zingt. Drie procent is misschien aan te merken als door vrouwen gemaakt. En dan tel ik ruim: Velvet Underground met Nico en Massive Attack tel ik ook mee. Maar als ik kijk naar m'n "mijn muziek"-mapje onder Spotify is het aandeel "vrouwenmuziek" vervijfvoudigd (15%). Ik ik naar de afgelopen drie maanden kijk op last FM is vier van de vijftien (27%(!)) meest gedraaide artiesten vrouwelijk. Ik hou blijkbaar van vrouwen (klopt :) ). Maar meer? Watskebeurd?
Het risico met een exercitie als deze, aangezien deze sowieso al gebaseerd is op sekse-onderscheidt, is dat het dan wellicht al snel gaat om de sexyness van het andere geslacht. Misschien speelt het mee, maar ik luister toch vooral met m'n oren (niet dat een mooie stem niet zeer verleidelijk kan zijn ;) (denkt: Yasmine Hamdan)). Ik ga m'n favorieten van de laatste tijd maar even kort bespreken, e…
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .