Doe mij maar een zure appel. Gisteren in de krant (NRC, Media, p. 36-37):
> “Spontaan? Ben je gek. Ik gooi er een filter overheen. Niks is toeval.” Er zijn regels: geen politiek, geen religie en geen “hete hangijzers”, zoals borstvoeding. “Ik vermijd de dingen waar mensen zich over kunnen opwinden.” Vervolgens sneuvelt alle “negativiteit”, de “kwaadsprekerij” en “groot leed”. Wat overblijft? Iets waar mensen blij van worden.
Ik ben natuurlijk niet de doelgroep van het vrouwenblog van Octavie Wolters. En ook ik vertel niet alles. En ook ik deel ons keuterboertjesgedrag zo af en toe. Maar aaaargh, wat kan ik mij opwinden - en dat zou ik natuurlijk niet moeten doen - over zulke uitspraken.
Er ontstaat een gebrek aan negativiteit in de wereld. Kinderen in derde wereld landen zijn best gelukkig, ze moeten alleen nog maar …
Deze week probeerde ik een bug (een foutje) uit te leggen aan een van mijn klanten:
> “Het probleem is opgelost. Omdat ik weet dat je het op prijs stelt om te weten hoe het zit zal ik het uitleggen: > Om de gegevensuitvraag te versnellen hebben we 2 verschillende caches, dit zo gegroeid, een tijdelijke en een langdurige. De fout zat ‘m in het feit dat de langdurige cache niet werd bijgewerkt omdat de tijdelijke cache aangaf dat er niets veranderd was, terwijl in het echt wel iets veranderd was. De langdurige cache, waarvan we gebruik maken tijdens het sorteren werd dus niet bijgewerkt. Aangezien de kortdurende cache eigenlijk overbodig is geworden toen we de langdurige hebben gebouwd, heb ik deze er tussenuitgehaald.”
‘Verrassend’ genoeg kwam dat niet over. Toen hetzelfde verhaaltje opnieuw getypt, maar dan met net iets andere acteurs:
> “Het probleem is opgelost. Omdat ik weet dat je het op prijs stelt om te weten hoe het zit zal ik het uitleggen. > Omdat Jan nogal tra…
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .