Één van de betere (opinie)artikelen die ik heb gelezen sinds de controversie over Wikileaks ontstond is afkomstig van Femke Halsema en verscheen in het NRC Handelsblad van gisteren (en vandaag in NRC.next): “Regering legt het altijd af tegen net iets slimmere hacker”. De titel klinkt echter wat negatief. Maar haar uiteindelijke conclusie is een juiste: “Zij kunnen ook samen met burgers democratische openbaarheid opnieuw vormgeven. Dat betekend dat zij zich in parlementaire enquêtes altijd en zonder terughoudendheid verantwoorden over hun oorlogsbeslissingen (…) Deze tweede keuze is de koninklijke weg. Uit democratisch zelfbehoud is het ook de enige route die we kunnen nemen.”
Halsema geeft aan de publieke discussie van een morele in een politieke te willen veranderen. Hulde voor dat inzicht, want daar is het uiteindelijk om te doen, ook voor de man achter Wikileaks die graag de verborgen constellaties van macht wil afbreken door ze te ontmaskeren.
Ik vrees geenszins dat de regeerbaarheid kan leiden onder transparantie. Totdat het tegendeel bewezen wordt. Het lijkt er op alsof een meerderheid van de machthebbers er nog niet aandurft, maar, zo concludeert ook Halsema, die transparantie komt er wel: goedschiks, danwel kwaadschiks, omdat “de regering het altijd aflegt tegen (de) net iets slimmere hacker.” En diens ethiek is helder: omdat het kennen van de ware reden achter een keuze van de macht gecontroleerd moet kunnen worden door het volk die de beoefenaars van de macht legitimeren, is er per definitie niets mis met het openbaren van documenten die de regering produceert en gebruikt. Dat is helder, eenvoudig, logisch, goed: moreel te verantwoorden.
De ethiek van de macht die stiekem afspraken maakt over het wel of niet aanvallen van landen, verzwijgt dat er onschuldigen worden neergeschoten door diens leger, etc. ontgaat mij echter. En tot dat die macht zonder aanvallen op de persoon die op dit moment het gezicht bepaald van die hackers beweging, zonder dat die macht zich schuilt achter conservatisme (‘diplomatie zal niet meer functioneren zoals vroeger’), zonder dat die macht propaganda gebruikt om het volk wijs te maken dat de onthullingen doden zal veroorzaken, tot dat die macht op duidelijke wijze kan uitleggen waarom liegen en verzwijgen ethisch verantwoord is steun ik Wikileaks (en alle bewegingen die er op zullen volgen). En een macht die burgers onderdrukt veracht ik.
Update: Een staat mag geheimen hebben, zo dient de privacy van natuurlijke personen niet geschonden te worden. En zo zal er misschien wel iets meer zijn dat niet iedereen mag weten (b.v. tijdens een onderhandeling). Ik geloof overigens niet dat Wikileaks dit soort informatie zomaar zou vrijgeven (met andere woorden: wees blij dat Wikileaks een editor zoals Assange heeft). De informatie die echter tot dusver vrijgegeven is kan echt wel het daglicht verdragen. Het is de vraag echter of de machthebbers wel tegen de reflectie kunnen.
Vond je dit leuk, volg me op Mastodon, voeg die RSS, euh ATOM feed toe aan je feedreader, of schrijf je hieronder in op mijn nieuwsbrief.
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .