Ik ken een meisje, een vriendin. Ze is niet erg spraakzaam. Ze is niet ad rem. Ze kan je misschien een tijdje vragend of misschien zelfs wel bedenkelijk aankijken, alsof zij je niet begrijpt. Maar dat doet ze wel. Ze denkt gewoon na: “Is het de moeite waard, kan ik dit wel zeggen?” Dat ze misschien bescheiden zou kunnen zijn is eigenlijk niet iets waar de meesten meer aan denken. “Spreken is zilver, zwijgen is goud,” wordt vaker gezegd dan in de praktijk gebracht.

De zelfverzekerdheid van Amerikaanse tiener, zo bleek onlangs, is groter dan ooit. In Nederland zal het wel niet veel anders zijn. Bescheidenheid, bedachtzaamheid en terughoudendheid zijn geen eigenschappen die meer gewaardeerd worden. Direct antwoord kunnen geven is belangrijker dan een weloverwogen antwoord.

Fouten worden in Nederland misschien nog niet geaccepteerd, op Amerikaanse scholen w...