Veilige verbindingen zijn gebaseerd op een keten van vertrouwen. Browsers en computers vertrouwen standaard een beperkt aantal zogenaamde ‘root’-certificaten. Deze root certificaten kunnen gebruikt worden om een groen slotje te geven aan een site. Meestal gebeurd dat met een tussenliggend certificaat: De site betrouwbaar omdat deze Certificaat A heeft welke vertrouwd is omdat het ondertekend is door Certificaat B en Certificaat B wordt vertrouwd omdat het ondertekend is door een root certificaat (de keten kan complexer en langer zijn); een certificaat dat vastgelegd is in de browser of het besturingssysteem. Het is dus belangrijk dat een beheerder van een root certificaat er alles aan doet dat diens vertrouwen niet wordt geschonden. Dat is vorig jaar bij Symantec (het bedrijf dat bekend is geworden met Norton Utilities en later AntiVirus) gebeurd.
Certificaten mogen alleen worden uitgegeven aan eigenaren van een domeinnaam; certificat…
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .