Around 2000 I worked on Java Web apps using Eclipse, an open source IDE, which was also extendable with all kinds of tools. Since it was an IDE some made tools for drawing code with UML (connecting named boxes with attributes). But it was also the playground for tools less related to coding. It became a kind of OS running on an OS.
Less niche, was perhaps Netscape Communicator. It was a web browser, an email client, a webpage builder, a calendar … all in one. And also quite extendible again with plugins. The idea still lives on in the Mozilla Seamonkey-project.
A remnant of this is perhaps Microsoft Outlook. An e-mail client with integrated calendar app. An approach mimicked by Evolution on Linux.
I was reminded by all this [because Mozilla wants to focus on integrating AI in their flagship product Firefox](https://arstechnica.com/gadgets/2024/02/mozilla-lay…
Veilige verbindingen zijn gebaseerd op een keten van vertrouwen. Browsers en computers vertrouwen standaard een beperkt aantal zogenaamde ‘root’-certificaten. Deze root certificaten kunnen gebruikt worden om een groen slotje te geven aan een site. Meestal gebeurd dat met een tussenliggend certificaat: De site betrouwbaar omdat deze Certificaat A heeft welke vertrouwd is omdat het ondertekend is door Certificaat B en Certificaat B wordt vertrouwd omdat het ondertekend is door een root certificaat (de keten kan complexer en langer zijn); een certificaat dat vastgelegd is in de browser of het besturingssysteem. Het is dus belangrijk dat een beheerder van een root certificaat er alles aan doet dat diens vertrouwen niet wordt geschonden. Dat is vorig jaar bij Symantec (het bedrijf dat bekend is geworden met Norton Utilities en later AntiVirus) gebeurd.
Certificaten mogen alleen worden uitgegeven aan eigenaren van een domeinnaam; certificat…
Targeted at those with low spec phones, Twitter today launched Twitter Lite, a product build on a modern suite of technologies that should be ring a bell with most front-enders today.
The new Twitter frontend is built using React (nb. made by Facebook), Redux, Normalizr, Globalize, Babel, Webpack, Jest, WebdriverIO, and Yarn (they have written about how they built it.
It is a good thing to see a large company not giving up on the open web. I’ve added the new Twitter Lite app to my phone (running iOS) and see if it can replace the native app (as I did with Facebook before). My first impression is pretty good. Most importantly, as promised: it loads faster, even without support for ServiceWorkers (while iOS 1.0 only allowed for web apps, its level of support is kind of bleak when compared to the efforts made by Google and Firefox). It could use some animation …
Apps are a great commercial succes. Every new operating system is claimed to be doomed. Still, most people use only 3 apps, 80% of the time (and 10 apps total 96% of the time).
While we cherish simple, little and focussed, these constitute a too limited view on what software could be. Not because simple, little and focussed is bad, but because many apps lack an important bit: interconnectivity. Most apps are silos.
Integration nowadays is limited to simple sharing (typically ironically mostly urls) and a look and feel of the applications which is carefully described in Human Interface Guidelines that make things look integrated, like these: iOS UI guidelines and Android Material Design.
Still, wh…
I'm just a single person. A music listener and lover, for quite some time. What I was curious about is whether my actual spending on music had changed with the new online options offered these days, most notably since I started using the streaming service Spotify. Artists are complaining, and streaming companies trying to defend their position. So as a user of streaming services, can I still honestly say that I'm a music lover who supports the artists that make it? Luckily I have most of the data that I need to investigate it for myself.
I own about 150 CD's. It is not a lot, but looking around it seems above average (also compared to my parents collection of vinyl records from the past). I bought most of them between 2002 and 2012. So let's assume that I bought 15 CD's per year. I have no recollection of how much I spent on CD's, but I believe the €9,9…
In an earlier post I wrote about invisible design and it might have seemed that I am a big proponent of invisible design. It is, however, important to distinguish between invisible design as a design approach where designery attributes are not being articulated and design where the sole purpose is to design experiences with no user interface at all. (Visible) user interfaces may actually play an important role in creating seemingly undesigned and invisible experiences by making them frustration- and stressless; invisible can be frustrating.
The technology that powers the promised invisible interaction is not really “just not there”. To understand how something works it is sometimes good to reveal something about how it works, instead of hiding it away. Especially since every now and then, how well designed a system may be, ‘errors’ can occur. These errors may be technical errors, but also…
Wired explaining that the movement towards invisible design1 should be nothing new to desingers:
> In the early 1980s, Dieter Rams laid out his now canonical 10 Principles of Good Design. Rams taught us that great design is as little design as possible. It doesn’t draw attention to itself; it merely allows users to accomplish their tasks with the maximal amount of efficiency and pleasure. At its best, it is invisible.
btw: the link to a less secondary article was added by me, it is Ram's 10th principle
Wired is stretching Dieter Rams famous “less is more” design attitude to the logical max: nothing left (the extreme of less) is invisible. Hence follows: good design = invisible design.
Rams is popular among designers in de digital sphere. [Oliver Reichenstein, famous for his design agency iA and …
Well, iOS has gone flat. We've, as interaction designers/human-computer interaction-specialists, traditionally been taught that a button should look like a button. And as we heralded Apple for its great interaction design some tend to be a bit sceptic / pissed.
The idea that something you could click on should look like a button comes from the idea of affordances; a button should expose the affordance of click-ability (or tap-ability if you like). More or less like a chair exposes the affordance of sit-ability, like a lying tree trunk does.
Affordance is a concept introduced in human-computer interaction by Don Norman in the late eighties who derived it from James Gibson. Don Norman's original reading on the concept has been popularized quite a lot, whereas James Gibson's work hasn't (at least not in interaction design-schools). But Gibson's idea of affordance was quite different from Don Norman's simplification. Later Don Norman revised his original concept of affordance…
Het mooie aan dingen die digitaal zijn is dat zaken te kopiëren zijn. Kopiëren kon eerder natuurlijk ook wel, maar digitaal kan het zonder kwaliteitsverlies. Gegevens blijven doorzoekbaar, foto's verouderen niet, tekst blijft exact zoals het geschreven was (en bewerkbaar).
Exact dezelfde dingen op verschillende apparaten kunnen krijgen. Dat is gemakkelijk, want verjaardagen wil je ook wel eens weten wanneer je niet op de WC zit. En het is wel eens handig dat je in je telefoon ook de adres en e-mailgegevens hebt.
Ik heb het werkend gezien. Al jaren terug, in ieder geval in de eerste helft van de jaren nul, maar toen weigerde ik mijzelf over te leveren aan Outlook. En tot voor kort werkte het bij mij redelijk goed. Via iTunes kon ik goed mijn iPod in sync houden, ook qua adres en agenda gegevens, en tot de voorlaatste versie kwamen Apple machines met een iSync programma dat ook mijn niet-iPhone mooi in sync hield. Perfect. Lokaal. Geen gesleur van mijn gegevens via een zoveelste…
I got asked: “So what do you think?” Here’s my opinion after 1.5 days of working with it.
I never used the dashboard, spaces etc. But now its easy. Not an upgraded function key to press, or some key combo, but a nice gesture: a three finger slide to the left, a three finger slide to the right… yeah. Just have a peek at the right most widgets of the dashboard, and release, defaulting to where you were. I like. Switching between Windows in a VM is now also a lot easier: my VM (VirtualBox) disables Cmd+Tab when you enter the VM, as most other key combinations, but the three finger swipe still works.
It doesn’t work yet for all apps, but its easy to get addicted to I guess: close a text editor and no dialogs anymore asking me whether I wanted to save what i just typed. Actually, this was the primary reason I downloaded the upgrade. I’ve lost too much work during the years. Sadly, it is somet…
Groot nieuws afgelopen week. Apple introduceert de ‘iCloud’. Maar eigenlijk ook niets bijzonders. Het kon al. Behalve dan dat nu Apples ding ook gratis is, zodat het waarschijnlijk, mede dankzij de naadloze integratie in de producten van Apple en goed uitgewerkte gebruikerservaring, ook goed zal aanslaan. Gisteren tijdens Enschedees media festival #IAMMEDIA even weer gewezen op een andere trend die er aan komt door Yuri van Geest: DNA zal veel vaker gebruikt worden om ons, en onze doktoren, te voorzien van waarschijnlijk zinvolle informatie.
Verschillende zaken, zo’n centrale opslag voor je data en medische revoluties door het lezen en ook schrijven van DNA. Toch wordt er in beide gevallen over het algemeen gesproken over informatie opsturen/weggeven/uploaden. Terwijl we vroeger software downloaden om onze foto’s op onze eigen machines te bewerken of te categoriseren, is het nu gemakkelijker om de gegevens zelf te uploaden. Door het uploaden worden we ook gelijk voorzien van …
Apple schermt er maar al te graag mee, dat we met de introductie van met name de iPad in een nieuw tijdperk zijn beland, nl. het post-PC-tijdperk. Het tijdperk waarin de PC er niet meer toe doet. Die strikte scheiding tussen wat was en wat nu is, is natuurlijk een marketingpraatje1, maar is wel weer dermate aansprekend dat het door de media weer aardig wordt opgepikt.Als we echter praten over het post PC tijdperk, is het wel handig om een definitie te hebben van de PC. Op dit moment is er niets meer illustrerend dan de Tweakers.net (een Nederlandse technologie website) headlines van Cebit 2011, een grote technologie beurs in Duitsland: “Supermicro en Tyan tonen borden voor Sandy Bridge Xeons”, “ASRock toont mini-pc met Sandy Bridge en GeForce…”, “GSkill toont ssd met SF2200-controller”, “Sapphire toont H67-moederbord met hybride graphics”. Het zijn de woorden die je binnenkort zult horen bij de Mediamarkt, Dixons, … ze betekenen niets voor de meeste mensen, netzoals voor de meesten …
De interactie de je hebt in een band, waarbij de gitarist vraagt aan de drummer of deze niet net iets anders kan drummen, of de keyboard speler vraagt of de gitarist even stil kan blijven, of misschien zelf een ander rifje voorstelt. Ga je opnemen als band, krijg je te maken met extra mensen, die met een frisser gehoor luisteren naar de muziek, en ook in staat zijn om net dat beetje extra te doen om de muziek beter te maken. Dat is creatieve interactie gecombineerd met het streven naar perfectie in het eindproduct. Toch blijven veel bandjes in vrijblijvendheid hangen, ik vermoed door niet iemand aan te stellen die de eindverantwoordelijkheid neemt.Software maken is ook creatief samenspel. Een creatief bedrijf bij uitstek is Apple. Onlangs las ik een al veel eerder van bladwijzer voorzien interview met John Sculley, een oud CEO van Apple die vele jaren intensief met Steve Jobs heeft gewerkt (echt de moeite waard om volledig te lezen). Let op een paar belangrijke dingen: het core team…
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .