Veilige verbindingen zijn gebaseerd op een keten van vertrouwen. Browsers en computers vertrouwen standaard een beperkt aantal zogenaamde ‘root’-certificaten. Deze root certificaten kunnen gebruikt worden om een groen slotje te geven aan een site. Meestal gebeurd dat met een tussenliggend certificaat: De site betrouwbaar omdat deze Certificaat A heeft welke vertrouwd is omdat het ondertekend is door Certificaat B en Certificaat B wordt vertrouwd omdat het ondertekend is door een root certificaat (de keten kan complexer en langer zijn); een certificaat dat vastgelegd is in de browser of het besturingssysteem. Het is dus belangrijk dat een beheerder van een root certificaat er alles aan doet dat diens vertrouwen niet wordt geschonden. Dat is vorig jaar bij Symantec (het bedrijf dat bekend is geworden met Norton Utilities en later AntiVirus) gebeurd.
Certificaten mogen alleen worden uitgegeven aan eigenaren van een domeinnaam; certificat…
Soms vinden er transacties plaats op het internet waar niet iedereen de inhoud van mag weten. Om dat te kunnen garanderen moet de inhoud versleuteld zijn. En dat niet alleen: jij moet zeker weten dat je het stuurt naar de juiste ontvanger, en de ontvanger moet zeker weten dat jij het bent zodra deze iets terugstuurt. Hiervoor is TLS/SSL uitgevonden waar bij de ontvanger zich identificeert met een certificaat. Certificaten worden over het algemeen uitgegeven door een bedrijf dat vertrouwd wordt door de makers van een browser. Het is enigszins vergelijkbaar met hoe werkgevers een diploma vertrouwen dat is uitgegeven door een Nederlandse school omdat deze wordt gecontroleerd door de overheid. Vertrouwd een browser het niet dan krijg je een waarschuwing te zien. Vertrouwd de browser het wel dan staat er een slotje in beeld en/of is de adresbalk veelal groen.
Als iedereen zich aan de regels houdt en het vertrouwen niet schaadt werk…