Veilige verbindingen zijn gebaseerd op een keten van vertrouwen. Browsers en computers vertrouwen standaard een beperkt aantal zogenaamde ‘root’-certificaten. Deze root certificaten kunnen gebruikt worden om een groen slotje te geven aan een site. Meestal gebeurd dat met een tussenliggend certificaat: De site betrouwbaar omdat deze Certificaat A heeft welke vertrouwd is omdat het ondertekend is door Certificaat B en Certificaat B wordt vertrouwd omdat het ondertekend is door een root certificaat (de keten kan complexer en langer zijn); een certificaat dat vastgelegd is in de browser of het besturingssysteem. Het is dus belangrijk dat een beheerder van een root certificaat er alles aan doet dat diens vertrouwen niet wordt geschonden. Dat is vorig jaar bij Symantec (het bedrijf dat bekend is geworden met Norton Utilities en later AntiVirus) gebeurd.
Certificaten mogen alleen worden uitgegeven aan eigenaren van een domeinnaam; certificat…
De eerste Symantec certicaten worden binnenkort niet langer meer vertrouwd
Vanaf 15 maart worden er meerdere zogenaamde root-certificaat van Symantec (het bedrijf dat bekend is geworden met Norton Utilities en later AntiVirus) niet officieel meer ondersteund, omdat Symantec haar taak niet serieus nam. Symantec heeft het uitgeven van certificaten uitbesteed aan andere partijen en door gebrekkig toezicht op deze partijen heeft het kunnen voorkomen dat er ten onrechte certificaten zijn verstrekt aan derden die geen eigenaren waren van de domeinnaam. Dit wordt beschouwd als een grove schending van vertrouwen, en daarom gaan browsers zoals Chrome en Firefox certificaten van Symantec niet langer meer vertrouwen. Dit heeft uiteindelijk als gevolg dat sites met certificaten van Symantec een melding krijgen dat de sites niet vertrouwd worden.
Het terugtrekken van vertrouwen gaat wel gefaseerd. In eerste instantie wordt er gestart met certificaten uitgegeven voor 1 juni 2016. Halverwege april heeft dit daadwerkelijk effec…
Dan had je maar niet...
Veel programmeurs zijn naast lichtelijk autistisch ook lichtelijk anarchistisch. Informatie moet vrij zijn, code het liefst openbaar, er moet gehackt kunnen worden en alsjeblieft geen centrale autoriteit. Maar hoe om te gaan met dat anarchistische resultaat, het internet?
Deels komt de anarchistische grondhouding van programmeurs voort uit de academische wereld waaruit de IT voortkomt en waarin beeldbepalende technologieën als het internet groot zijn geworden (nadat het door de Amerikaanse defensie was opgezet). Voor de vooruitgang is dit zeer goed geweest, juist dankzij het nagenoeg niet aanwezig zijn van belemmeringen en de continue uitwisseling van ideeën kon het internet onbegrensd groeien tot wat het nu is.
Wat gecreëerd is in een anarchistisch milieu gedraagt zich echter ook anarchistisch en zo zitten we nu met een internet dat op zich wel redelijk veilig kán zijn, maar wel alleen wanneer je om kunt gaan …
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .