Groot nieuws afgelopen week. Apple introduceert de ‘iCloud’. Maar eigenlijk ook niets bijzonders. Het kon al. Behalve dan dat nu Apples ding ook gratis is, zodat het waarschijnlijk, mede dankzij de naadloze integratie in de producten van Apple en goed uitgewerkte gebruikerservaring, ook goed zal aanslaan. Gisteren tijdens Enschedees media festival #IAMMEDIA even weer gewezen op een andere trend die er aan komt door Yuri van Geest: DNA zal veel vaker gebruikt worden om ons, en onze doktoren, te voorzien van waarschijnlijk zinvolle informatie.
Verschillende zaken, zo’n centrale opslag voor je data en medische revoluties door het lezen en ook schrijven van DNA. Toch wordt er in beide gevallen over het algemeen gesproken over informatie opsturen/weggeven/uploaden. Terwijl we vroeger software downloaden om onze foto’s op onze eigen machines te bewerken of te categoriseren, is het nu gemakkelijker om de gegevens zelf te uploaden. Door het uploaden worden we ook gelijk voorzien van de laatste mogelijkheden, kunnen we anderen uitnodigen om gezichten en evenementen te taggen en natuurlijk alles nog gemakkelijker delen met derden. Veel vernuft overspoelt ons, maar is het ook wenselijk?
We moeten er in de eerste plaats op kunnen vertrouwen dat onze privacy bij wet beschermt wordt, ook wanneer wij onze gegevens uploaden naar een centrale server (@vangeest waarschuwde overigens over het gebrek aan wetgeving hierover in Nederland) en dat we het recht hebben om de informatie die over ons centraal wordt opgeslagen mogen inzien (deze wet bestaat dus al wel). Maar vestig je juist niet de aandacht op jezelf door een verzoek in te dienen ‘wil je me niet langer meer onthouden’? En is het sowieso wel echt te controleren of er goed mee omgesprongen wordt? Denk niet aan 1982.
We kunnen straks zelf thuis dingen maken met 3D printers, lokaal energie opwekken, en natuurlijk gewoon thuis jenever blijven stoken, maar blijft het niet gemakkelijker dat het gedaan wordt voor ons? Dat je gewoon een fiets kunt ophalen bij een fietsenmaker, energie gewoon ‘uit de straat’ komt en je jenever gewoon haalt bij de slijter? Een slijter die weet tenminste dat je liever eigenlijk liever whiskey drinkt met een ietwat zilte turfsmaak dan smaakloze jenever. De revolutie is nu juist dat het echt niet lastiger wordt om dit allemaal gewoon inderdaad thuis te doen. De smaak van 18 jaar oude wiskey uit een printer. Ik sluit echt niet uit dat het mogelijk is.
Van Geest wees op Thomas Freedman (NYT, The World is Flat) dat wij sinds ongeveer 2000 als individuen aan de ‘macht’ aan het komen zijn de wereld vorm te geven. En ten dele is dat waar, we vormen de input. Maar wel de input van centrale systemen die uiteindelijk gedomineerd worden door danwel bedrijven, danwel staten. Zelfs ons lokale Nederlandse Hyves gaat ten koste aan globale diensten als Facebook. Niet alleen ons consumeren globaliseert (McDonalds, Ikea, …), maar onze persoon globaliseert in het werelddekkende computer netwerk. Maar wel door macht uithanden te geven aan bedrijven die onze globale omni-presence graag willen faciliteren.
Die 3D printer thuis, zelf dingen lokaal maken. Dat bevalt me wel. Maar waarom data dan weer uit handen geven voor centrale verwerking? Waarom hoor ik nog zo weinig een betoog voor een echt lokaal verhaal. Waarbij iedereen ook lokaal zijn of haar data heeft staan. En zelf kan combineren. Zelf de software kan installeren om er mee te doen wat hij of zij wil (en dit hoeft echt niet zo technisch uitgevoerd te worden als het nu klinkt). Wel verbonden met het internet. Wel altijd beschikbaar. Maar als ik een nieuwe analyse op mijn DNA wil los laten, waarom zou ik dat dan zelf ook niet kunnen doen door een app te downloaden? De samenvatting van de kennis wil ik dan best delen, maar mijn ‘ik’ naakt bereikbaar via het dna://atgccccattg… protocol… nee. Vraag de gegevens maar aan mij op een gestructureerde manier. Laat gecertificeerde software diens resultaten maar goed digitaal ondertekenen voor het waarborgen van de betrouwbaarheid van de resultaten uit die software. Maar iedere aanvraag en ieder ‘experiment’ kan dan in ieder geval door mij in de gaten gehouden worden. Echt de macht bij het individu. En die cloud functionaliteit? Dat is het netwerkje wat ik met mijn vrienden vorm. Dat we gegevens voor elkaar backuppen. Vast goed versleuteld zodat ook zij niet mijn zaken kunnen lezen. En het feit dat we onze eigen servertjes gewoon overal kunnen benaderen. Het internet is een web. Geen ster. Decentralisatie van kennis is wat de wereld écht gelijk maakt.
Vond je dit leuk, volg me op Mastodon, voeg die RSS, euh ATOM feed toe aan je feedreader, of schrijf je hieronder in op mijn nieuwsbrief.
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .