Mijn werk: QKunst Collectiebeheer

murb bestaat 6 jaar. Een goed moment om terug te blikken op de opdrachten van weleer. Deze keer: QKunst Collectiebeheer

Wat is het?

Dit is wat QKunst zelf schrijft:

> QKunst is gespecialiseerd in het inventariseren van grote bedrijfscollecties. Om deze inventarisaties nog soepeler te laten verlopen, ontwikkelden wij QKunst Collectiebeheer, een web applicatie voor collectiebeheer. Hiermee worden grote hoeveelheden informatie over een collectie toegankelijk en kunnen we uitgebreide rapportages uitdraaien.

Het probleem

QKunst had te maken met meerdere zaken die verbeterd konden worden ten opzichte van hun oude tool: Excel.

• De foto’s van kunstwerken waren lastig te beheren,
• Rapportages waren moeilijk te maken,
• Versiebeheer vroeg te veel aandacht.

Gaandeweg ontonden er nieuwe ideeën waarmee de dienstverlening verder verbeterd kon worden: communica…

Digitale abonnementen op cultuur

Een abonnement op een muziekdienst. Erg handig. Alle muziek direct voorhanden. Legaal en wanneer je het wilt. Spotify biedt het. Gaaf. Je zou er bijna een abonnement op nemen, iets dat ook niet duur is. Maar toch wringt er iets. In 1984 worden archieven aangepast om de historie te vervalsen (wat me misschien wel tot de enigszins paranoïde vraag brengt: krijg ik als ik zoek in de archieven van mijn krant, of Google, wel alle resultaten?). Herinneringen aan iets dat niet meer terug te vinden is zal wel niet gebeurd zijn. Ik zal me wel vergist hebben. “Weet je dat het toen nog heel gewoon was om mensen te horen vloeken in nummers? Ik zal eens wat nummers uit die periode laten horen…” Totdat blijkt dat alles keurig aangepast aan de tijd te is en gecensureerd te zijn.

Deze gedachtes zouden echt paranoïde zijn wanneer geen recente reeds bekende voorbeelden zijn. Amazon heeft echter verschillende boeken teruggetrokken en ook Apple is bekend om haar weigering en/of achteraf terugtrekken …

Grootse Nederlandsche Kunst

Ergens moeten we de pvv wel dankbaar voor zijn, de kunstwereld zit ineens in een soort existentiële crisis. Waar doen we het ook eigenlijk allemaal voor? Een zeer terechte vraag. ‘Kunst omdat het moet’ was altijd al een grappige programmatitel van een kunstmijdende omroep. Kunst moet gelukkig niet: het komt vanzelf. Het zit in de samenleving. Kunst houdt niet op met bestaan als de overheid ophoudt met subsidiëren. Erger is het echter dat kunst ook wordt weggezet als een rare mensen hobby. Geestelijke gestoorden die enkel herrie schoppen. Of, aan het andere uiterste van het spectrum, slechts slimme verkopers van intellectueel überdesign dat als statussymbool gewaardeerd wordt. Omdat het ergens aan herinnert.De aanval op de kunsten komt op meerdere manieren: enerzijds een financiële, anderzijds een culturele. De financiële aanval hoeven we niet te vrezen, kunst red zich vanzelf wel: het is eigenlijk net zoiets als stront, het komt er gewoon. Er dreigt echter een cultuur te ontstaan wa…

De dirigent

De interactie de je hebt in een band, waarbij de gitarist vraagt aan de drummer of deze niet net iets anders kan drummen, of de keyboard speler vraagt of de gitarist even stil kan blijven, of misschien zelf een ander rifje voorstelt. Ga je opnemen als band, krijg je te maken met extra mensen, die met een frisser gehoor luisteren naar de muziek, en ook in staat zijn om net dat beetje extra te doen om de muziek beter te maken. Dat is creatieve interactie gecombineerd met het streven naar perfectie in het eindproduct. Toch blijven veel bandjes in vrijblijvendheid hangen, ik vermoed door niet iemand aan te stellen die de eindverantwoordelijkheid neemt.Software maken is ook creatief samenspel. Een creatief bedrijf bij uitstek is Apple. Onlangs las ik een al veel eerder van bladwijzer voorzien interview met John Sculley, een oud CEO van Apple die vele jaren intensief met Steve Jobs heeft gewerkt (echt de moeite waard om volledig te lezen). Let op een paar belangrijke dingen: het core team…

Kunstbudget NYC en Nederland

In groot New York City wonen bijna 20 miljoen mensen. Het budget van de Department of Cultural Affairs in New York City is bijna 1 miljard. Zeg maar zo'n 50 dollar of 36 euro per inwoner per jaar.In Nederland wonen zo'n 16 miljoen mensen. Zo'n 0,9 miljard euro wordt er besteed aan cultuur (oude begroting) dus per persoon zo'n 56 euro. Dit wordt mogelijk 0,7 miljard euro (200 miljoen aan bezuinigingen).  Komen we op 44 euro per inwoner.Helemaal eerlijk is het natuurlijk niet. Aan beider zijden zal ik wel belangrijke geldbronnen vergeten zijn. Maar er komt ook wel erg veel goeds uit New York. Wat is het? Een goede infrastructuur? Een gezonde stroom geld uit de private sector (lagere belastingen, dus meer geld beschikbaar dat wordt vergeven zonder de overheid als tussenweg)? Of werken ze daar nog harder? Of wordt er misschien in Nederland meer geld verspilt aan allerlei overleg organen, besturen e.d. die niets concreet bijdragen aan de kunst?Neemt natuurlijk niet weg dat er wel er…

enjoy art

Kunst houd je scherp. Maakt je aan het lachen. Of laat je treuren. Kunst is onvoorspelbaar, en inspireert. En toch wordt het kunstenaars vaak moeilijk gemaakt.Je zou kunnen zeggen, het hoort bij het vak. Goede dingen komen juist van mensen die het niet goed hebben. Maar geloof je het zelf? Het zal vast voor een enkeling gelden die in staat is ontzettend mooie dingen te maken over de lijdensweg die zijn of haar leven is… maar er is meer dan visualisaties, sonificaties, interpretaties van iemands treurige leven.:murb:, in principe ik dus :), zeg: enjoy art. Geniet van kunst. Bekijk het en laat het je leven verrijken. Verbreed je spectrum en laat je verrassen.Om dit online een beetje te stimuleren ben ik sinds kort gestart met het maken van websites voor kunstenaars onder het label 'enjoy art'. En we starten met:Fiona Weide (monumentaal)Ilse Meijerink (illustrator)Dat bezoekers van murb.nl ook kunst mogen gaan waarderen. Zelf ook kunstenaar? Misschien kan ik ook wat voor jou betekenen.

Een rommelacademie?

Enschede mag best trots zijn op de AKI, de naam van de kunstacademie die langzaam ondergesneeuwd dreigt te raken door het geweld van Artez, de naam van de organisatie waar drie plaatsen hun kunstacademies in hebben laten opgaan. Vorige week heb ik een deel van de eindexamen expositie bekeken, en mogelijk ga ik nog een keer terug om de rest te bekijken. Het is zeer de moeite waard. Zeer divers ook, en veel mooi en/of inspirerend werk. Maar wat schetst mijn verbazing: veel van het juist minder originele werk krijgt aanmoedigingsprijzen. En van een afgestudeerde die ik ken hoor ik dat steeds de minst originele kunstenaars genomineerd zijn voor andere prijzen, beurzen krijgen of toegelaten zijn tot bekendere instituten. Ik heb altijd het gevoel dat over de AKI wordt gedacht als de rommelkunstacademie. Dat ze daar niet een goed omlijnd studieprogramma hebben, en dat wat daaruit voortvloeit dus ook niet echt goed kan zijn. Hoewel ik zelf geen AKI diploma heb, heb ik wel het geluk geh…