Een abonnement op een muziekdienst. Erg handig. Alle muziek direct voorhanden. Legaal en wanneer je het wilt. Spotify biedt het. Gaaf. Je zou er bijna een abonnement op nemen, iets dat ook niet duur is. Maar toch wringt er iets. In 1984 worden archieven aangepast om de historie te vervalsen (wat me misschien wel tot de enigszins paranoïde vraag brengt: krijg ik als ik zoek in de archieven van mijn krant, of Google, wel alle resultaten?). Herinneringen aan iets dat niet meer terug te vinden is zal wel niet gebeurd zijn. Ik zal me wel vergist hebben. “Weet je dat het toen nog heel gewoon was om mensen te horen vloeken in nummers? Ik zal eens wat nummers uit die periode laten horen…” Totdat blijkt dat alles keurig aangepast aan de tijd te is en gecensureerd te zijn.
Deze gedachtes zouden echt paranoïde zijn wanneer geen recente reeds bekende voorbeelden zijn. Amazon heeft echter verschillende boeken teruggetrokken en ook Apple is bekend om haar weigering en/of achteraf terugtrekken …
Apple schermt er maar al te graag mee, dat we met de introductie van met name de iPad in een nieuw tijdperk zijn beland, nl. het post-PC-tijdperk. Het tijdperk waarin de PC er niet meer toe doet. Die strikte scheiding tussen wat was en wat nu is, is natuurlijk een marketingpraatje1, maar is wel weer dermate aansprekend dat het door de media weer aardig wordt opgepikt.Als we echter praten over het post PC tijdperk, is het wel handig om een definitie te hebben van de PC. Op dit moment is er niets meer illustrerend dan de Tweakers.net (een Nederlandse technologie website) headlines van Cebit 2011, een grote technologie beurs in Duitsland: “Supermicro en Tyan tonen borden voor Sandy Bridge Xeons”, “ASRock toont mini-pc met Sandy Bridge en GeForce…”, “GSkill toont ssd met SF2200-controller”, “Sapphire toont H67-moederbord met hybride graphics”. Het zijn de woorden die je binnenkort zult horen bij de Mediamarkt, Dixons, … ze betekenen niets voor de meeste mensen, netzoals voor de meesten …
De ontwikkeling van elektronische muziek stroming is naar mijn idee uiterst interessant, omdat deze immer nog steeds gaande is. Stromingen als rock borduren steeds voort op instrumenten die al uit ontwikkeld zijn, als gitaar en drums. De expressiemethoden met deze instrument zijn echter al lang bekend, dit in tegenstelling tot elektronische muziekinstrumenten, die nog niet zo lang bestaan (begin van de vorige eeuw begon het een beetje), en waar nu nog geëxperimenteerd wordt met nieuwe gebruikersinterfaces die stuk voor stuk weer kunnen zorgen voor een geheel nieuwe manier van geluiden maken. En geluiden kunnen, in een geordende manier, leiden tot muziek.
Door gebruik te maken van elektronische muziekinstrumenten, kun je in principe alle geluiden die de bespeler wil krijgen maken. In principe zijn de grenzen onbeperkt.
De elektronische muziek is geen stijl die zich verzet, in de harde …
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .