Niet af.

Iets waar ik zelf het meeste moeite mee heb is het afmaken. Het concept bedenken, meebouwen aan de uitvoering: geen probleem. Maar als het enigszins werkt en dat laatste kleine ‘beetje’ moet nog gedaan moet worden om het af te krijgen, dan wil er bij mij een knop om die mij laat afhaken. Bijna af en ik ga denken aan andere dingen die ik dan interessanter vind.

En toch. Wat is iets waard wanneer het ‘bijna’ af is? Hoeveel beter is dat als een idee zonder uitvoering? Een fiets met een ketting die niet lekker loopt is een fiets waar je niet op wilt fietsen. Maar het is wel een fiets. Een waardeloze fiets.

Natuurlijk leer je veel tijdens het proces van het maken. Maar als demonstratie van het idee is een halve uitvoering misschien wel het ergste dat een idee kan overkomen. Een mogelijk goed idee met een slechte demonstratie wordt misschien wel een slecht idee[1].

Ik moet er echt tegen vechten, en moet mijzelf ook terecht wijzen. Wat is een verhaal waard als je zinnen niet goed…

Nieuwjaarsrede 2010

Op de valreep (6 januari, als oosterling), de nieuwjaarsrede, het jaarlijks terugkerende fenomeen, voor het nieuwe jaar van 2010!Niet zo lang geleden zag ik een aflevering van Mad Men, een serie over een reclame bureau en zij die daar werken in de jaren zestig (vorige eeuw). Het herinnert er aan hoe anders er toen tegen de zaken aan werd gekeken: een man moet gedag zeggen tegen zijn carrière omdat tijdens werk zijn voet wordt verbrijzeld. Of het extreme rookgedrag, zelfs in ziekenhuizen. Eenzelfde moment is een picknick van het gezin van Don Draper. Opruimen was toen nog simpel: Kleedje uitschudden en kleed opvouwen. De flesjes, de blikjes, de papiertjes, dat waait wel weg [1]. Totaal onbekommerd. Het leven is goed. Hij is succesvol. Zij gelukkig.Hoe anders is het vandaag de dag. Je hebt de auto nog niet gestart, of je wordt geïnformeerd over het actuele verbruik per 100km. Je loopt even weg en je computer staat al in power saving mode. Je bent bijna klaar …