Agile is dood, leve agility!

Niet lang nadat ik een eerste post had geschreven in mijn miniserie over het agile manifesto kwam ik een talk tegen van Dave Thomas, een van de opstellers van het manifest voor agile software ontwikkeling, die verklaarde dat Agile dood is.

TLDW (too long, didn't watch); Agile is geen zelfstandig naamwoord, dus 'Agile Manifest' is sowieso een raar begrip, maar het verkoopt lekker. Agile wordt verkocht als een kant en klaar pakketje wijsheden dat je gemakkelijk kunt implementeren met behulp van (goed betaalde) experts. Deze wijsheden worden gepresenteerd als universeel (iets dat geen enkele regel is). Probeer daarentegen altijd stapsgewijs je proces, product, project (… eigenlijk alles) verder te optimaliseren volgens het enige universele stappenplan dat er is:

1. Weet waar je je bevind
2. Neem een klein stapje naar je doel …

Mensen boven procedures

"Mensen en hun onderlinge interactie boven processen en hulpmiddelen," zo schrijft het Agile Manifesto voor. Maar waarom hebben zoveel bedrijven dan nog steeds urenregistratie systemen die niet werken? Waarom houden we allemaal zaken bij over de tijdsinvestering in een feature terwijl de voortgang er niet anders van wordt? Mensen zijn écht belangrijker.

De voortgang bewaken is belangrijk. De kosten onder controle houden ís belangrijk. Ga echter niet voorbij aan het primaire tastbare, en dus ook meetbare, resultaat waar de meeste medewerkers in je organisatie aan werken: het eindproduct. Stop met geloven dat je zeker weet wanneer iets precies af zal zijn, want geen ontwikkelaar kan in uren schatten. Schat grof in story points (of complexiteitspunten) en meet de snelheid en kosten van de realisatie op basis van afgeronde onderdelen.

Helaas, ook bij organisaties die aan een agile-variant zeiden te doen heb ik het maar al te vaak mis zien gaan. Blijkbaar blijft de aantr…