Net na het losbarsten van het mediageweld rond Wikileaks eind vorig jaar  concludeerde ik dat ik de ethiek van de hackers achter Wikileaks duidelijk vond (informatie moet vrij zijn) en dat deze mij daarom aansprak. Ik waardeer het nog steeds vanuit een soort ‘Occam’s razor’ redenering: simpele verklaringen zijn te prefereren boven ingewikkeldere verklaringen. In de argumenten van Wikileaks tegenstanders vond ik vooral cirkelredeneringen vanuit angst en conservatisme; geen duidelijke uitleg hoe een verandering naar een meer open samenleving echt slecht zou kunnen zijn. In een normale toestand is informatie vrij toegankelijk. Het wil immers vrij zijn: dat is wel bewezen met het Wikileaks schandaal. Informatiestromen beperken kost moeite, het vrijgeven niet. Één argument bleef echter voor mij nog enigszins hout snijden: dat is dat het de besluitvorming kan vertragen als iedereen al op ieder moment overal vanaf kan weten.Bij grote openbaringen is het vaak het geval dat het ech…
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .