Rijk worden zoals Bill Gates?

"Niet slim." zei onlangs een potentiële klant tegen mij toen ik hem vertelde dat ze de code natuurlijk gewoon mochten hebben. Zodat ze er zelf bijvoorbeeld verder mee zouden kunnen gaan.

Ach, het is maar hoe je het wilt zien. Ik vertrouw er op dat ik kwaliteit lever, en dat die kwaliteit bijdraagt aan het bedrijf. Doe ik dat niet langer en denkt het bedrijf het zelf beter te kunnen dan laat ik ze liever gewoon doorwerken met de code die ik uiteindelijk ook deels voor hen heb geschreven1. Frustreren is kinderachtig.

"Maar, Bill Gates is er rijk mee geworden!" Wel ja, ik word dan zo misschien niet in staat gesteld om een fonds op te richten dat probeert bepaalde ziektes de derde wereld landen uit te krijgen, maar om nou te zeggen dat ik verlegen zit om werk… Wanneer ik computercode schrijf, dan schrijf ik dat in de overtuiging dat ik het niet weer zou moeten hoeven te doen. En wat is er mooier dan dat iemand…

Onder eigen verantwoordelijkheid

Het einde van het jaar nadert. Op zich zit het met het aantal opdrachtgevers voor mij dit jaar na 1 jaar zelfstandigheid wel goed. Maar m'n inkomsten leunden dit jaar wel sterk op één opdrachtgever. Hoewel ook in het contract duidelijk wordt gemaakt dat het geen werkgever-werknemer relatie is is er één argument die het onomstotelijk bewijst dat ik de opdracht onder eigen verantwoordelijkheid en zonder gezagsverhouding uitoefen. Eventuele vragen van de belastinginspecteur zou ik dan ook als volgt beantwoorden:

> “Kunt u het zich voorstellen dat iemand bij een grote financiële instelling, een project automatiseert met een relatief onbekende scriptingtaal genaamd ‘ruby’ [1]? Nee toch? Dat moeten toch minimaal Enterprise oplossingen zijn binnen toch minimaal een Microsoft SitePoint of iets dergelijks, niet? Toch doe ik het, en heb ik ze weten te overtuigen van de kracht: simpelweg omdat de meest efficiënte oplossing bleek te zijn voor hun probleem. Geen gedoe over licentie aanvragen …