Om de zoveel tijd wordt ons weer gevraagd om een "mijn punt iets punt nl"… een 'persoonlijke' portal voor alle, bij voorkeur relevante, informatie die zich bevind op de www punt iets punt nl. Naast de hoofd site moet er voor geregistreerde gebruikers een speciale privé portaaltjes komen waar ze allerlei 'handige', 'leuke' dingen kunnen doen, die voor gewone gebruikers of niet interessant (zouden) zijn, niet toegankelijk mogen zijn, of om wat voor reden niet gepresenteerd hoeven te worden op de hoofd site. Ik denk dat het tijd wordt om een halt toe te roepen aan de wildgroei aan mijn punt iets sites.
Het idee is verleidelijk, omdat al zoveel sites een 'mijn punt' hebben, maar het is, zoals met alle dingen in het leven, zinvol om af te vragen waarom? Het stellen van deze vraag is niet onbelangrijk, omdat het grote gevaar namelijk bestaat dat er twee onafhankelijke websites naast elkaar gaan bestaan die beiden nooit de aandacht kunnen krijgen als één enkele website, om d…
Kort voorwoord: sommige ideeën moet op gebroed worden. Deze post lag er ook al een tijdje. Maar het is tijd voor publicatie. Misschien dat meer mensen er op door kunnen broeden. Het is geen 'af' product, geen implementatie handleiding, geen nieuwsfeitje of eigenaardigheidje, maar een idee, dat op z'n best inspireerd…
Alweer een tijdje geleden, maar helaas ben ik vergeten waar (verdorie, waar is mijn 'Google History' voor offline gebruik?), las ik een artikel over een ontwerper, of architect, die Nederland al geruime tijd had verlaten en momenteel werkzaam was in Japan. Een opvallend cultuurverschijnsel werd door hem opgemerkt: nemawashi.
Nemawashi verteld ons dat -ik hoop dat ik hier niet te kort door de bocht ben- in plaats van de directeur direct te overtuigen van je idee, dat je eerst de mensen onder de leidinggevende (je collega's) dient te overtuigen van de kwaliteiten van je plan. Wanneer je het idee daarna voorlegt aan de leidinggevende is de organisatie onder …
Hoewel het nog te vroeg is om iets zinnigs te zeggen over de door ons onlangs ingeslagen weg om interaction design en scrummen te combineren, blijven we natuurlijk lezen over de mogelijk betere methodes. Zodoende kwam ik een hoofdstuk in Mike Cohn's boek 'User Stories Applied' (2004, ISBN: 0321205685, hoofdstuk 16) tegen. In plaats van interaction design mee te nemen in de sprint (onze eerste opzet), of een sprint voor te laten lopen (waar we dus onlangs aan zijn begonnen) stelt hij iets anders voor: doe het interaction design voor dat je met het daadwerkelijke scrummen (lees: programmeren) begint, een idee eigenlijk afkomstig van Constantine and Lockwood (2002). Gesuggereerd wordt, alvorens aan het sprinten te beginnen, de volgende stappen te doorlopen:
Modelleer de gebruikersrollen (zoals gebruikelijk) Selecteer de belangrijkste user stories (interaction design specifiek(?)) Prioriteer deze met hoge, midden, en lage prioriteit (interaction design specifiek(?)) Ver…
Zoals ik in mijn eerdere post al aanstipte is er nog veel onduidelijkheid over hoe user experience (/interaction) design en agile development, en in specifiek SCRUM met elkaar samen gaan. Het beste is om er in zo'n geval gewoon mee te beginnen en te kijken of er ook inderdaad problemen zijn. Onlangs hebben we onze eerste aanpassing gemaakt (in andere woorden, we zijn tegen een probleem aangelopen): interaction design moet uit de sprint.
Hoewel het niet zwart op wit door de scrum methode wordt voorgeschreven, zijn er doorgaans de volgende kolommen op het 'scrumboard': backlog, todo, in progress, to test, en done. Een user story op de sprint backlog wordt in de todo kolom in stukjes geknipt tot werkbare stukjes (work items). Ons idee was dat interaction design daar tussenin zou passen, en dat de interaction designer de work items min of meer definieerde als pagina's in de applicatie. Een workitem (in de praktijk dus vaak een pagina) werd verplaatst naar de todo wanneer…
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .