Aan de ene kant ben ik dankbaar voor mijn wetenschappelijke opleiding. Ik heb veel geleerd en denk dat ik sindsdien beter in staat ben problemen snel in kaart te brengen. Maar de druk om objectief te blijven kijken heeft echter een vreemde druk met zich meegebracht die mijn creativiteit lijkt te ondermijnen. Continu wil ik voorbereid zijn op commentaar van anderen, wil ik alles wat ik zeg kunnen onderbouwen. In de eerste plaats wordt het verhaal er al snel saai door, aan ten tweede is dat vaak helemaal niet wat toehoorders verwachten.
Onmiskenbaar heeft de wetenschappelijke methode veel voortgebracht en zal deze ook veel voortbrengen. Maar het vereist minutieus en nauwkeurig onderzoek. In mijn vakgebied is dat minutieus en nauwkeurig onderzoek van interacties tussen mens en machines. Na tig experimenten, van grotere en kleinere schaal, smachtende naar significantie, maar met veelal teleurstellend resultaat (als wetenschapper in opleiding wil je immers het liefst verschillen aan kunnen tonen), heb ik het op gegeven (wel na overigens het spelletje keurig mee te spelen en een extra titeltje in de wacht te slepen ;) ): voor mij werkt dat zoeken op die manier niet. Een goede interactie is bij een oneindige keuze aan oplossingen goed genoeg. Daarnaast is mens-machine interactie nog een snel veranderend terrein, na afloop van het onderzoek is het probleem vaak al in de praktijk opgelost, vanuit een radicaal (creatieve) andere benadering.
Het valt niet mee om alles te onderbouwen (en zij die dat wél goed kunnen bewonder ik dan ook) met verifieerbare feiten. De verantwoordingsdrang leidt bij mij tot excuses voor alles waarvan ik al weet dat anderen er tegenin zouden kunnen gaan brengen. Voordat ik iets kwijt wil denk ik aan het commentaar dat anderen er tegenin zouden kunnen brengen.
Dit is geen kritiek op de wetenschappelijke methode. Maar onder druk van de eeuwige sceptici, waaronder die in mijzelf, lijdt vaak creativiteit. En creativiteit is in een gebied waar absolute waarheid er niet altijd toe doet toch echt belangrijker.
/me Oh, al dat voorbehoud toch. Hoe dan ook, ik heb het gezegd, netzoals Peter Thiel (PayPal) en The Investor (Monevator) (toevallig vandaag via de krochten van hackernews en feedly tot mij gekomen)
Vond je dit leuk, volg me op Mastodon, voeg die RSS, euh ATOM feed toe aan je feedreader, of schrijf je hieronder in op mijn nieuwsbrief.
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .