Over privé kamertjes

An article, posted almost 15 years ago filed in business, interfaces, interaction design, BeanThought, ux design & getting real.

Om de zoveel tijd wordt ons weer gevraagd om een “mijn punt iets punt nl”… een ‘persoonlijke’ portal voor alle, bij voorkeur relevante, informatie die zich bevind op de www punt iets punt nl. Naast de hoofd site moet er voor geregistreerde gebruikers een speciale privé portaaltjes komen waar ze allerlei ‘handige’, ‘leuke’ dingen kunnen doen, die voor gewone gebruikers of niet interessant (zouden) zijn, niet toegankelijk mogen zijn, of om wat voor reden niet gepresenteerd hoeven te worden op de hoofd site. Ik denk dat het tijd wordt om een halt toe te roepen aan de wildgroei aan mijn punt iets sites.

Het idee is verleidelijk, omdat al zoveel sites een ‘mijn punt’ hebben, maar het is, zoals met alle dingen in het leven, zinvol om af te vragen waarom? Het stellen van deze vraag is niet onbelangrijk, omdat het grote gevaar namelijk bestaat dat er twee onafhankelijke websites naast elkaar gaan bestaan die beiden nooit de aandacht kunnen krijgen als één enkele website, om de simpele reden dat aandacht van ontwerpers maar aan één ding tegelijkertijd kan worden besteed. Daarom is het raadzaam om te bedenken of het wel nodig is om een aparte persoonlijke sectie te hebben. Stel de vraag of het niet geïntegreerd worden in de héle site? Wat uitwerkingen:

In plaats van aparte privé kamertjes te ontwikkelen om persoonlijke dingen af te handelen, kun je ook overwegen om de grote, mooi ontworpen, publiek toegankelijke zalen te voorzien van behulpzame assistente(n/s) die de gebruiker door de ruimte kunnen helpen op basis van eerder gedrag of simpelweg identiteit. Aparte kamertjes, ergens verstopt achterin zulke zalen (de ‘mijn punts’) moet je ten eerste als gebruiker maar kunnen vinden, en dan is het ten tweede nog maar de vraag of je je als gebruiker net zo senang voelt in die afgelegen kamertjes zonder ramen als in de zalen met verlichting en grote open deuren. Door de afgelegen ligging geeft waarschijnlijk ook niemand de aandacht aan het interieur van die kleine privé kamertjes als  aan de grote publieke zaal die voor iedereen toegankelijk is.

Samengevat zijn er dus vanuit een gebruikersperspectief de volgende argumenten die tegen een mijn.iets site spreken:

Natuurlijk is er soms noodzaak voor een aparte sectie. Er is bijvoorbeeld niet zoiets als een publieke en een persoonlijke interface om je bankrekeningen te bekijken. Sommige dingen moeten echt persoonlijk blijven. Tevens moet het geen excuus zijn om wanneer de persoonlijke filter functionaliteit niet aanwezig is, dat publieke informatie in eens veel lastiger te vinden is. Persoonlijke interfaces mogen geen alternatief zijn om slecht ontworpen publieke interfaces op te lappen.

Kern van ook dit verhaal is samen te vatten met: vraag altijd “Waarom?” Blijf bij ieder onderdeel steevast afvragen waarom het er is, en of het gebruiksscenario niet simpeler opgelost kan worden, efficiënter (minder kliks), of overzichtelijker. De meeste websites zijn geen kunst voor kunst. Ze hebben een functie. Houdt het dan ook simpel.

Deze post verscheen eerder op The Bean Blog

Op de hoogte blijven?

Maandelijks maak ik een selectie artikelen en zorg ik voor wat extra context bij de meer technische stukken. Schrijf je hieronder in:

Mailfrequentie = 1x per maand. Je privacy wordt serieus genomen: de mailinglijst bestaat alleen op onze servers.