Je moet er toch voor betalen, waarom dan niet met geld?

Centrale opslag, of toch thuis, veilig in eigen beheer? Het is een vraag die de gemiddelde consument weinig zal bezig houden, alhoewel: films zoals “Sex Tape”¹ wijzen er op dat met cloudopslag gemakkelijk de fout gemaakt kan worden om alles publiek te zetten (in de film wordt een voor thuisconsumptie bedoelde opname automatisch geüpload naar de cloud die het toegankelijk maakt voor alle vrienden en kennissen)… stond alles nog maar gewoon lokaal is dan (zo neem ik aan) ook de boodschap van die film. En geheel onterecht is dat niet eens. Maar toch, centraal heeft ook voordelen. Misschien moet je alleen wel de juiste diensten kiezen…

Ik heb al wel eens eerder geageerd tegen de hang naar centralisatie. Maar centralisatie heeft natuurlijk ook voordelen. Vooral wanneer het neerkomt op het beheer van de zaken: je hebt er geen omkijken meer naar. Wanneer je thuis een computer speciaal voor bijvoorbeeld e-mail zou moeten inrichten moet je de software er van bijhouden, rekening houden met het feit dat er soms zaken uit kunnen vallen, automatische reservekopieën inregelen die idealiter ook juist weer ergens buitenshuis worden opgeslagen (mocht er bijvoorbeeld brand uitbreken). Centrale diensten voor bijvoorbeeld e-mail, het maken van reservekopieën van foto’s e.d. zorgen ervoor dat jij je daar in ieder geval niet druk over hoeft te maken.

Centrale diensten kunnen het ook een stuk gemakkelijker dan alle individuen los van elkaar. Ze hebben de expertise in huis om zaken als reservekopieën goed in te regelen, ze hebben de schaal waardoor ze veel zaken kunnen automatiseren en dus niet meer met de hand hoeft. Ze kunnen het zo goed en efficiënt dat er vele diensten zijn die het gratis aanbieden. Zo biedt de website Flickr 2TB (dat is 2000GB!) aan om al je foto’s centraal te kunnen opslaan. Voor niets! En zo biedt Google weliswaar een fractie van die hoeveelheid aan, maar voor e-mail is 15GB ook voor de meeste mensen voldoende (mijn totale lokale mail archief is inmiddels 24GB, maar dat is e-mail van verschillende accounts met een redelijke historie).

Gratis dus, maar zoals we inmiddels weten: als jij er niet voor betaald dan ben jij waarschijnlijk het product dat verkocht wordt. Betalen doe je altijd. Je gegevens worden gebruikt, inclusief de inhoud van de data die je deelt, om gericht te adverteren. Al voelt het niet als werken, je moet advertenties tot je laten komen er aandacht aan besteden. Ik definieer rust toch anders. En, om dit mogelijk te maken hebben ze voor zichzelf relaxte privacyvoorwaarden opgesteld zodat ze het meeste dat ze op termijn nog zouden willen kunnen doen ook kúnnen doen.

Als je gegevens zelf in beheer had gehad had je niet zo snel last gehad van privacyschendingen en data die per ongeluk wordt verspreid aan de hele goegemeente. Maar wat je ook kunt doen is het toch uitbesteden, maar die partij er gewoon voor betalen. Een partij die er niet in de eerste plaats vanuit gaat dat je het wilt delen, om zo diens merknaam bij nog meer mensen onder de aandacht te brengen. Je kunt nog steeds betalen voor diensten. Gewoon, met geld. Het recht om met rust gelaten worden. Jammer dat je daarvoor moet betalen, denk je wellicht, maar die in centen uitgedrukte vergelijking met niet-betaald is oneerlijk. Je moet er toch voor betalen, dus waarom niet met geld?

Afbeelding van Steven Depolo onder een creative commons attributie licentie (klopt, heb hier ook niet voor betaald, in dit geval betaald door zelf de moeite te nemen om te zoeken)