Privacy versus censuur?

Afgelopen dinsdag oordeelde het Europese hof dat "de exploitant van een internetzoekmachine verantwoordelijk is voor de door hem verrichte verwerking van persoonsgegevens die worden weergegeven op door derden gepubliceerde webpagina." En vervolgt: "Aldus kan, wanneer na een zoekopdracht op de naam van een persoon de resultatenlijst een koppeling weergeeft naar een webpagina die informatie over de betrokkene bevat, de betrokkene zich rechtstreeks tot de exploitant richten of, wanneer deze geen gevolg geeft aan zijn verzoek, tot de bevoegde autoriteiten om, onder bepaalde voorwaarden, deze koppeling van de resultatenlijst te laten verwijderen."

"Het hek is van de dam," zo luidt de reactie van velen die zich verzetten tegen iedere vorm van censuur. Want ondanks dat deze persoon hinder ondervond van zijn de gemakkelijk vindbare problematiek rondom zijn oude schuldproblemen, is het geen onwaarheid wat hi…

Digitale abonnementen op cultuur

Een abonnement op een muziekdienst. Erg handig. Alle muziek direct voorhanden. Legaal en wanneer je het wilt. Spotify biedt het. Gaaf. Je zou er bijna een abonnement op nemen, iets dat ook niet duur is. Maar toch wringt er iets. In 1984 worden archieven aangepast om de historie te vervalsen (wat me misschien wel tot de enigszins paranoïde vraag brengt: krijg ik als ik zoek in de archieven van mijn krant, of Google, wel alle resultaten?). Herinneringen aan iets dat niet meer terug te vinden is zal wel niet gebeurd zijn. Ik zal me wel vergist hebben. “Weet je dat het toen nog heel gewoon was om mensen te horen vloeken in nummers? Ik zal eens wat nummers uit die periode laten horen…” Totdat blijkt dat alles keurig aangepast aan de tijd te is en gecensureerd te zijn.

Deze gedachtes zouden echt paranoïde zijn wanneer geen recente reeds bekende voorbeelden zijn. Amazon heeft echter verschillende boeken teruggetrokken en ook Apple is bekend om haar weigering en/of achteraf terugtrekken …