Meerdere wegen naar Rome

Niet alle offerteaanvragen waarop ik reageer gaan goed. Onlangs kreeg ik een reactie terug dat ik iets niet geoffreerd had. En dat klopte, ik had een alternatief geoffreerd. Toegeven, ik was eigenwijs. Ik had het naar mijn idee redelijk beargumenteerd, en wat mensen die ik had laten meelezen waren erg enthousiast: een boekhoudsysteem ga je niet opnieuw bouwen.

Het was naar mijn mening niet slim om wijdverspreide functionaliteit vanuit het niets opnieuw te bouwen (je bouwt immers ook geen mailinglijst software vanuit het niets, niet? 🤦‍♂️).

Er zijn meerdere wegen naar Rome. En als de klant een route heeft gevonden, wie ben jij dan om daar als leverancier ineens vanaf te wijken? Probleem was immers ook dat klanten van die klant al eigen keuzes hadden gemaakt voor verschillende boekhoudpakketten, die er toch al naast gebruikt werden. En om met al die pakketten diep te integreren zou toch wel eens lastig kunnen worden. Ik dach…

Traverse

It seems to happen, people who are at their thirties completely lost in their career.

For life’s problem of feeling lost there is no GPS, nor a map. Don’t expect enjoyment in random short lived ‘interesting’ idea consumption, try week+ long exploration of unknown territory instead.

When young, society allows you to try new stuff, but at the age of 30 you might start to think that society expects you to know it all. That you’re the senior. Stop believing this.

There is no route other than the one you’re taking. Continue, explore and experience, but ignore expectations. Finding optimal happiness is an NP-hard problem, try to find your happiness in traversing.