Dat programmeren is best leuk :)

Twee weken geleden was ik op een meetup van ruby-programmeurs in Utrecht (Utrecht.rb). Een spreker was Martina Šimičić (@pazinjanka). Ze stelde voor om het woord te verspreiden dat de mensen daar allemaal al vonden: dat programmeren gewoon leuk is (en dus niet alleen iets is voor bepuiste jongens met pizza dozen in onverzorgde kantoren (ook een cliché natuurlijk)). Duss….

Programmeren is leuk! Reactie volgt bijna direct op actie. Je typt iets, en er ontstaat iets. Typ iets meer en je laat een systeem voor je werken. Typ nog meer en je kunt een systeem voor meerdere mensen laten werken. Er wordt steeds meer geautomatiseerd, en jij het feit dat je daaraan ook richting kunt geven: dat is toch gaaf?

Natuurlijk kun je alles dat geprogrammeerd is ontvluchten. Soms heb ik die neiging ook wel, lekker do…

Hacken is creatief programmeren

“Dat's de bom man.” op een luchthaven zeggen kan waarschijnlijk ook tot problemen leiden. Toch is het, mogelijk alweer achterhaalde, opmerking die positief bedoeld is. En zo is hacken ook een positieve bezigheid, alleen…

Onlangs floepte er bij mij in net de verkeerde context het volgende eruit: “Ik heb wel een beetje een hack mentaliteit”. Ik was op kennismakingsgesprek voor een nieuwe opdracht bij een bank. Aj. In de IT wereld wordt hacking als iets positiefs gezien: schouders er onder, niets is onmogelijk, kijk maar… En als het niet kan zoals we van plan waren, dan lossen we het wel net iets anders op.

In plaats van te zuchten en kreunen over hoe de ideale werkelijkheid - die toch niet bestaat - er uit zou moeten zien probeert een hacker met zo min mogelijk moeite de bestaande systemen zodanig aan te passen dat het doel behaald wordt1. Niet alles eerst proberen te bedenken vanuit dat perfecte ideaal om er vervolgens achter te komen dat dit toch niet werkt of nog ma…

Een rommelacademie?

Enschede mag best trots zijn op de AKI, de naam van de kunstacademie die langzaam ondergesneeuwd dreigt te raken door het geweld van Artez, de naam van de organisatie waar drie plaatsen hun kunstacademies in hebben laten opgaan. Vorige week heb ik een deel van de eindexamen expositie bekeken, en mogelijk ga ik nog een keer terug om de rest te bekijken. Het is zeer de moeite waard. Zeer divers ook, en veel mooi en/of inspirerend werk. Maar wat schetst mijn verbazing: veel van het juist minder originele werk krijgt aanmoedigingsprijzen. En van een afgestudeerde die ik ken hoor ik dat steeds de minst originele kunstenaars genomineerd zijn voor andere prijzen, beurzen krijgen of toegelaten zijn tot bekendere instituten. Ik heb altijd het gevoel dat over de AKI wordt gedacht als de rommelkunstacademie. Dat ze daar niet een goed omlijnd studieprogramma hebben, en dat wat daaruit voortvloeit dus ook niet echt goed kan zijn. Hoewel ik zelf geen AKI diploma heb, heb ik wel het geluk geh…