Alles kan geautomatiseerd worden. Het management kan bijna naar huis gestuurd worden. Een directeur of financial controller van een bedrijf hoeft slechts te kijken naar de getalletjes die automatisch worden gedestilleerd uit het proces waar overal gemeten wordt: meten is immers weten. Maar wordt alles wel gemeten dat er toe doet?
Veel geïntegreerde ERP/CRM/financieel-oplossingen schermen met enorme kosten reducties, maar is dat op de langere termijn ook het geval? Wanneer de bandbreedte van interne communicatie wordt versmalt tot slechts de bytes die uren representeren met wat meta-data, hoe krijgt u dan te horen hoe de markt langzaam kritischer wordt ten aanzien van het aanbod van uw organisatie? Of kan dit wel ‘opgelost’ worden door een extern bureau die deze kennis, die al lang in de organisatie zelf zit, gaat opschrijven?
Ik ontken niet dat het waardevol is om controle te hebben over wat er gebeurd. Meten is in ieder geval weten wat er gemeten wordt, en dat kan een zeer grote verbetering zijn ten opzichte van een eerdere situatie. Maar slechts meten is geen oplossing om beter te kunnen concurreren. Daarnaast kan de wens om te kunnen meten kan ook serieuze impact hebben op de werkwijze en productiviteit van de medewerkers in de organisatie. Bezint eer ge begint en investeer verstandig. Soms is het aantrekken van een goede secretaresse (m/v) beter voor een organisatie dan een systeembeheerder (m/v). En dat zegt een ICT’er? Inderdaad.
Vond je dit leuk, volg me op Mastodon, voeg die RSS, euh ATOM feed toe aan je feedreader, of schrijf je hieronder in op mijn nieuwsbrief.
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .