De software wereld zit vol met Engelse begrippen. “Technical Debt” is ook zo’n begrip. Maar wat is het?
Een dag geleden zag ik dit bericht waarin Technical Debt werd vergeleken met een continue slecht gestapeld Tetris spel. Een rake vergelijking: als je niet oppast wordt de technische structuur van een applicatie een stapeling op zichzelf oplosbare problemen, maar vormt het in z’n geheel een nagenoeg niet te redden constructie.
Technische schuld wijkt af van financiële schuld. Om financiële schuld te maken moet je geld lenen van een ander. Technische schuld ontstaat doordat er geen tijd wordt gestoken in het goed op orde maken van de techniek. Zo is het een goede gewoonte om kritische zaken en/of zaken die erg foutgevoelig zijn in de applicatie te voorzien van automatische tests (“kan die rol wel/niet bij die gegevens?”, “gaat het ook goed als hier een negatief getal …
Er wordt wel eens gezegd dat we steeds minder geven om privacy. Er wordt dan bijvoorbeeld verwezen naar wat we allemaal wel niet op het internet zetten. Hiermee worden dan vaak de sociale netwerken bedoeld waar veel wordt gedeeld. Maar het elkaar opzoeken in de weekenden wordt toch ook niet gezien als een signaal dat wij geen zin hebben in een eigen privé domein? De samenscholingen binnen sociale netwerken zijn zo diffuus en ongecontroleerd dat het meer vergelijkbaar is met spreken op een festival of evenement met vage bekenden dan een privé-setting waarin je echt jezelf kunt zijn. De meeste mensen zetten dan ook niet iets op dat internet (het sociale internet) dat ze niet willen delen (mijn posts zijn daarom ook standaard publiek, om gewoon alle illusie weg te nemen).
**Het internet is meer dan sociale netwerken. Soms is het een uitbreiding van onszelf (en slaan we onze gedachtes extern op in clouddiensten), andere keren een uitbreiding van onze levensruimte: publieke levens…
Soms vinden er transacties plaats op het internet waar niet iedereen de inhoud van mag weten. Om dat te kunnen garanderen moet de inhoud versleuteld zijn. En dat niet alleen: jij moet zeker weten dat je het stuurt naar de juiste ontvanger, en de ontvanger moet zeker weten dat jij het bent zodra deze iets terugstuurt. Hiervoor is TLS/SSL uitgevonden waar bij de ontvanger zich identificeert met een certificaat. Certificaten worden over het algemeen uitgegeven door een bedrijf dat vertrouwd wordt door de makers van een browser. Het is enigszins vergelijkbaar met hoe werkgevers een diploma vertrouwen dat is uitgegeven door een Nederlandse school omdat deze wordt gecontroleerd door de overheid. Vertrouwd een browser het niet dan krijg je een waarschuwing te zien. Vertrouwd de browser het wel dan staat er een slotje in beeld en/of is de adresbalk veelal groen.
Als iedereen zich aan de regels houdt en het vertrouwen niet schaadt werk…
“Dat's de bom man.” op een luchthaven zeggen kan waarschijnlijk ook tot problemen leiden. Toch is het, mogelijk alweer achterhaalde, opmerking die positief bedoeld is. En zo is hacken ook een positieve bezigheid, alleen…
Onlangs floepte er bij mij in net de verkeerde context het volgende eruit: “Ik heb wel een beetje een hack mentaliteit”. Ik was op kennismakingsgesprek voor een nieuwe opdracht bij een bank. Aj. In de IT wereld wordt hacking als iets positiefs gezien: schouders er onder, niets is onmogelijk, kijk maar… En als het niet kan zoals we van plan waren, dan lossen we het wel net iets anders op.
In plaats van te zuchten en kreunen over hoe de ideale werkelijkheid - die toch niet bestaat - er uit zou moeten zien probeert een hacker met zo min mogelijk moeite de bestaande systemen zodanig aan te passen dat het doel behaald wordt1. Niet alles eerst proberen te bedenken vanuit dat perfecte ideaal om er vervolgens achter te komen dat dit toch niet werkt of nog ma…
Om precies te zijn zijn er oneindig veel mogelijke wegen die naar Rome leiden. Maar de weg die we het liefst nemen is de meest optimale. De snelste, de energie zuinigste misschien, of de mooiste, of één waar dit alles enigszins in balans is. Bij softwaresystemen is het niet anders. Er zijn oneindig veel manieren om software te schrijven waarmee een taak ondersteund kan worden. Afhankelijk van de wensen kan dit een zeer technisch hoogwaardige oplossing zijn waarbij alles automatisch gaat, een oplossing die een geweldige gebruikersinterface heeft, of een oplossing waarbij het meeste toch nog handwerk is.In mijn eerdere posts wekte ik misschien de indruk dat ik een tegenstander ben van  technische oplossingen. Dat ben ik niet. Ik geloof echter niet in techniek om de techniek. Spelling automatisch verbeteren, gewoon omdat het 'kan', 100 zoekopties aanbieden omdat dit de eigenschappen zijn die toevallig in de database zitten, dat is techniek om de techniek: gewoon, omdat het kan. Aa…
Studeren kost geld. Zeker wanneer je al een studie hebt afgerond. Op dit moment ben ik bezig mijn bestaande kennis verder te verdiepen (als afgestudeerde Interactie Ontwerper (MA/Ing.) te verdiepen aan de TU/e ( Mens-Machine Interactie). Om mijn studie te bekostigen stel ik mij, beschikbaar om tegen een zeer betaalbare prijs een professionele website (of affiche, of CD-ROM/DVD, of Presentatie, of…) te ontwerpen en ontwikkelen die u als ondernemer helpt te onderscheiden van de middenmoot.TransparantMijn filosofie is transparant ontwerp. In de chaos van het internet moet u maar gevonden worden. En als ze u vinden moet de informatie die ze nodig hebben maar gevonden worden. Geen of gebrekkige informatie betekent voor veel gebruikers dat ze verder zullen zoeken naar bedrijven of organisaties die wel de informatie bieden die zij nodig hebben.HelderHeldere opbouw van pagina's die gevonden zullen worden. Informatie die niet verscholen gaat in plaatjes of animaties die…
Tot mijn grote verbazing kwam ik er eind vorig jaar achter
dat ik het vak computers niet gehaald had, vandaar dit
werkstuk, als alternatieve opdracht voor het binnenhalen
van mijn laatste studiepunt restende voor het halen van
mijn propedeuse.
Het onderwerp werd snel vastgesteld nadat Dhr. Sanderink
aan mij vroeg wat ik op de korte termijn zou willen
aanschaffen voor mijn computer. Ik wist al snel te
vertellen dat dit een nieuwe moederplank zou worden, met
daarbij ook natuurlijk een nieuwe, snellere processor.
"Ok," zei Dhr. Sanderink toen. "Maak maar een werkstuk over
moederborden." Later voegde hij hier aan toe dat er ook
uitgebreide informatie in moest komen over de chipsets die
er op zitten.
Wel, hier, het begin van het werkstuk. Ik wil een
moederbord kopen (en natuurlijk, ook een passende
processor. Daarnaast zal
het waarschijnli...
Dit artikel van murblog van Maarten Brouwers (murb) is in licentie gegeven volgens een Creative Commons Naamsvermelding 3.0 Nederland licentie .