Nieuwjaarsrede 2005

Einde 2004. Wie had verwacht dat een ramp zoals deze zich 2de kerstdag in Azië voordeed zou kunnen gebeuren. Uit het niets een golf die op moment van schrijven 125.000 mensen heeft vermaakt tot niets meer dan herinneringen. Een zwaar, triest slotakkoord van een jaar dat toch al weinig mensen vrolijk heeft doen stemmen. Mensen buiten Nederland wel te verstaan. Wij in Nederland maakten ons druk om futiliteiten.

Het hele jaar draaide hier voornamelijk om angst, overigens iets wat ons in het het jaar 2003 ook al niet vreemd was. Van angst voor terrorisme tot angst voor een mindere financiële situatie. Angst voor werkloosheid, angst voor gebouwen waar eenzelfde God wordt aanbeden als tijdens het ochtendgebed op toch nog vele basis- en middelbare-scholen.

Op een of andere manier vergaat angst gelukkig altijd. 'Als je er maar lang genoeg aan blootgesteld wordt vergaat het wel,' is mijn mogelijk te bekrompen idee over angst. Hoe dan ook, angst vergaat. Mogelijk zijn mensen simpelweg gaan inzien, of is hen laten zien, dat er problemen in de wereld zijn die groter zijn dan het niet kunnen veroorloven van een verlicht rendier in de tuin met kerst omdat dan de energie rekening te hoog wordt. Op een of andere manier krijg ik het gevoel, of hoop ik misschien, dat er weer 'gestreden' wordt voor een betere en rechtvaardigere samenleving (zonder overigens hiervoor geweld te gebruiken). Het idee, of de wens, is bij mij aanwezig dat vele mensen weer het gevoel hebben dat zij samen de bewoners zijn van 1 planeet. Een gevoel van positieve energie. Dat werkt volgens mij veel beter tegen terrorisme dan mogelijk daaraan verwante bevolkingsgroepen te demoniseren.

Over terrorisme is dit jaar te veel gepraat. Het is net zoals zinloos geweld een nieuwe container geworden waarin allerlei delicten kunnen worden samengevat in een grote boze Noemer waarin niemand zich meer afvraagt waarom het er is, maar wat er aan gedaan kan worden. Volgens mij is het in ieder geval zinloos om onze privacy hiervoor op te moeten geven. Het is mogelijk het gevolg van een kortzichtig politiek systeem. Het huidige democratische systeem werkt niet. Ik zou hieraan best nog een betoog willen wijden, maar daar zie ik nu geen ruimte voor.

Om de grootsheid van de vorige alinea's even te verlaten: Voor mijzelf was het dit jaar even zoeken naar wat ik precies wilde. Ik ben dit jaar afgestudeerd en begon mij af te vragen wat ik eigenlijk wou. Uiteindelijk heb ik ervoor gekozen om verder te studeren. Iets waar ik in februari (als alle bureaucratie een beetje meewerkt) mee kan beginnen: Human-Technology Interaction aan de TU/e [1].

Naast het feit dat ik klaar was met mijn eerste studie, werd duidelijk dat enkelen ook klaar waren met onze band, fjord [2]. Erg jammer. Een laatste stuiptrekking, zoals onze saxofoniste en zangeres Jo-An omschreef, zal 4 januari in het nieuwe jaar plaatsvinden. De locatie is mogelijk voor jullie niet allemaal even toegankelijk, maar mochten jullie kunnen, kom dan rond 20:00 naar café De Welvaart te 's-Hertogenbosch. Daarna zal fjord dood zijn...

In de tussentijd vermaak ik mij dan maar een beetje aan de telefoon voor InterPay en probeer ik wat tijd te vinden om mijn site [3] voor die tijd beter op orde te krijgen (ongemerkt is er reeds veel veranderd). Ik zal niet alleen achter de computer wegkwijnen, want ik had nog veel tijd in te halen met mijn liefje piefje Mariëlle :D

Straks zullen wij samen de lucht vervuild zien worden met chemicaliën. Ach ja. Als er dan toch iets de lucht in geblazen moet worden dit jaar is het wel angst. Verder hoop ik eigenlijk dat het vooral stil blijft, en mensen blijven openstaan voor wat er buiten ons kleine belevingswereldje gebeurt. Allen een gelukkig nieuwjaar toegewenst!

Met positieve groeten,

Maarten Brouwers

[1] http://www.studieinfo.tue.nl/public/index.php?scope_id=65&menu_id=&section_id=-50&site_id=50

[2] http://www.fjordmusic.nl

[3] http://www.murb.nl